El mio güelu Antonio nun aquistó a allevantar la obra hasta l'acabu.

Llera un home cuidosu poles coses, siempre con mieu que rompieren, averando que nun tuvieren na qu'indicase amalamientu.

A nueche tornó a comprobar les muries della casa que nun vio terminada. Dio-y golpinos tola nueche, tres trés tres, muria tres muria, ladriellu tres ladriellu, teya tres teya.

Pidio-y a les chimenees d'Aboño, de pié nel mesmu sitiu onde'l dia qu'Antonio tiró la vida, que xiblaren como xiblaba él.

Entendilo, entós, garre'l suañu.